Het stichtingsmodel

Jung legde een sterke nadruk op het lichaam als de basis voor gedrag. De huidige herstelmodellen zijn lichaamsgericht en richten zich op de integratie van geest, lichaam en emotie om iemand in staat te stellen zich de inhoud van het genezingswerk eigen te maken.

Het volgende is een lichaamsgeoriënteerd model van psychotherapie

Stel je voor dat je lichaam bestaat uit cellen. Elke felgekleurde cel wordt een fenomenalrum genoemd. Elk fenomenalrum voelt voortdurend aan en stemt zich af op de omgeving door middel van zeer fijne gereactiveerde haartjes op zijn oppervlak die psych Motor$$ worden genoemd. Deze letten op deFast-belasting- ‘gevoels-gevoelens die het heeft om zuiver en voedzaam te zijn. De stroom van psych motorrocket gedachten is onmogelijk te negeren omdat het wordt opgezweept door een stroom van verstoorde, verontrustende, verwarrende emoties uit het verleden en deze projecteert in het huidige moment. Elke emotie komt voort uit een of andere herinnering, meestal in de vorm van angst of een andere gecompliceerde relatie. In het huidige scenario van psycho-fysiologische depressie heeft het snelle-persoonlijkheids-ego een zeer beperkte verwerkingskracht, hetgeen resulteert in zijn voortdurende storende gedrag. De interpretatie van de emotionele input die stroomt vanuit de psych motoriek in verband met de aandacht voor de lichaamssensaties van stress heeft directe gevolgen voor de lichaamsfuncties. Het vrijkomen van cortisol via epinefrine in de hersenen heeft directe gevolgen voor het boterzweet en de afscheiding van adrenaline. De verhoogde produktie van DHEA (het hormoon dat spierzwakte bevordert) als gevolg van het vrijkomen van cortisol in de cortex is een verdere factor die angst veroorzaakt. Zo kan de psychotorische pijn in de rug (of “pijn in het achterwerk”) een secundair gevolg zijn.

Het herstel van het lichaam bij psychofysiologische ziekte kan worden bereikt door psychotherapie of andere psychotherapeutische benaderingen, zoals lichaamsgerichte oefeningen, meditatie, of het gebruik van niet-invasieve opties, zoals de ontkalkende massage. Elke psychotherapeutische techniek stimuleert de positiviteit van de associatieve herinneringen van het lichaam, waarbij gewerkt wordt aan de integratie van de fysiologie van het lichaam en de geest die betrokken is bij de chronische staat van depressie. Het lichaam gaat de herinnering aan de oorsprong van de depressie in het lichaam reactiveren. Dus in de hypnotherapie kan de therapeut het lichaam de oorspronkelijke positieve gevoelens laten reactiveren op alle negatieve herinneringen uit het verleden door te vragen om die gevoelens onmiddellijk los te laten. Terwijl de therapeut rustig luistert naar de dialoog van de cliënt, wekt de therapeut de non-verbale communicatie van de cliënt op, die hem/haar in staat stelt zijn/haar eigen innerlijke gevoelens en emoties over het incident direct te horen en volledig te uiten. Een thema van spijt uit de kindertijd en onvervulde verwachtingen wordt aan de cliënt aangeleerd, en de therapeut werkt met de cliënt om deze in het huidige moment te uiten. De manier van lichaamsbewegingen, het niveau van trance, en de dialogen tussen de therapeut en de cliënt, zorgen ervoor dat de cliënt de hele werkelijkheid van het voorval opbouwt. Hoewel dit proces sterk verschilt van dat van de traditionele psychotherapie, is Psychodiesys in wezen “een genre van de psychotherapeutische geschiedenis” dat het belang benadrukt van lichaamsgerichte psychotherapieën. Toch kunnen de methodes waarop deze therapie aandringt alleen maar bekwaam zijn om de cliënt in staat te stellen zijn gevoelens uit te drukken op het psychokinetische vlak en de uitkomst van het therapeutische werk te beïnvloeden.

Het terugwinnen van een positieve houding en functioneren, niet op de snelle psychchy, vergt dus tijd en inspanning van de kant van de therapeut. Sommige therapeuten kunnen echter de gehechtheid van de cliënt aan een positieve houding en innerlijke gezondheid in verband brengen met het probleem waarin hij/zij zich bevindt. Bijvoorbeeld, de cliënt toont verdriet, maar de therapeut gebruikt verschillende strategieën zoals lichamelijke ontspanning, afleiding, en afleiding of zelfpraat om de aandacht van de cliënt af te leiden zodat hij/zij een tegengif gebruikt voor de negatieve emotionele stemming. De therapeut gebruikt de effectieve controle van de cliënt over de fysiologische opwindingstoestanden om te voorkomen dat hij/zij te veel emotioneel wordt. De cliënten gebruiken hun fysieke en emotionele zelfbeheersing om tot de positieve houding van de patiënt/therapeut te komen. Het is zeer duidelijk dat de hypnotherapeut op een zeer diep niveau werkt, in dit geval de diepste lagen van de geest. Het lichaam en de geest worden dus op een dieper niveau verwerkt en opnieuw bedraad.

Dit ware oorzaak-en-gevolg proces moet worden benadrukt. Dat een waar begrip van lichaamsgeoriënteerde psychotherapie nooit zal ophouden van belang te zijn voor elke therapeut, en hem/haar zo een krachtiger instrument verschaft om te helpen bij de ontwikkeling van de innerlijke staat van zijn van de cliënt.